ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
H ΓΝΩΡΗΜΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΝΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΑΦΝΗ
Η Νόρα και ο Λουκάς είχαν ήδη φτάσει στο εστιατόριο που θα συναντούσαν τον Μάνο και την αδερφή του από την Αμερική.Ο Μάνος τους περίμενε ήδη εκεί.Μόλις μπήκαν μέσα, τους έκανε νόημα να πλησιάσουν στο τραπέζι που είχε καθίσει με την αδερφή του.
Λ:Καλησπέρα Μάνο, τι κάνεις?
Μ:Καλά Λουκά εσύ?
Λ:Καλά.Λοιπόν, να σου συστήσω τη φίλη μου τη Νόρα.
Μ:Χαίρω πολύ Νόρα.Γοητευμένος.(της φιλάει το χέρι)
Ν:Χάρηκα.
Μια περίεργη αίσθηση κατακλύζει το Λουκά.
Μ:Εγώ να σας συστήσω την αδερφή μου Δάφνη που μόλις τελείωσε τις σπουδές της στην Αμερική.Δάφνη, από 'δω ο Λουκάς και η Νόρα.
Δ:Γεια σας παιδιά.Χαίρω πολύ για την γνωρημία.(χαιρετιέται με όλους)
Η Νόρα και ο Λουκάς κάθονται στο τραπέζι.
Μ:Λοιπόν Νόρα, σπουδάζεις κι εσύ δικηγόρος μαζί με τον Λουκά, έτσι δεν είναι?
Ν:Ναι έτσι είναι.Εσύ έχεις σπουδάσει κάτι?
Μ:Ναι.Πρόσφατα τελείωσα τις σπουδές μου στα οικονομικά και τώρα έχω μια σημαντική θέση στην εταιρεία του πατέρα μου.
Ν:Πολύ ενδιαφέρον!Και...
Λ
τη διακόπτει)Εσύ Δάφνη τι σπούδασες?
Δ:Κι εγώ οικονομικά σπούδασα αλλά ταυτόχρονα έκανα μαθήματα υποκριτικής σε μία από τις καλύτερες σχολές της Αμερικής.
Λ:Και ηθοποιός λοιπόν!
Δ:Ε, καλά, λίγα μαθήματα έκανα, δεν έπαιξα και σε καμία ταινία του Χόλιγουντ.
Λ:Ακόμη.
Δ:Νομίζω ότι υπερβάλλεις τώρα.
Λ:Καθόλου.Πιστεύω ότι έχεις ταλέντο.
Δ:Ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης αλλά λέω να συνεχίσω με τα οικονομικά.
Λ:Κρίμα.Το σανίδι θα χάσει ένα μεγάλο ταλέντο.
Μ:Ναι αλλά η εταιρεία τη χρειάζεται περισσότερρο από το σανίδι.
Λ:Απ'ότι φαίνεται έχει πολλά ταλέντα η Δαφνούλα μας.
Ν:Άρα Δάφνη θα ακολουθήσεις αυτό που σπούδασες.
Δ:Ναι έτσι λέω.Εσύ Νόρα πως και σπουδάζεις δικηγόρος?Ήθελες να περάσεις στη Νομική ή σου προέκυψε.
Ν:Είχα πάντα όνειρο να σπουδάσω δικηγόρος και τελικά κατάφερα να περάσω στη Νομική.
Δ:Άρα ακολουθείς το όνειρό σου.Αυτό είναι πολύ ευχάριστο, λίγοι επιλέγουν να ακολουθήσουν τα όνειρά τους τη σήμερον ημέρα.
Ν:Να υποθέσω ότι είμαι μία από αυτές τις λίγες λοιπόν.
Μ:Αυτό φαίνεται ολοκάθαρα.Όποιος σε συναντάει καταλαβαίνει ότι είσαι ξεχωριστή πριν ακόμα του πεις μια κουβέντα.
Ν:Νομίζω ότι τα παραλές.Απλός πίστεψα ότι θα τα καταφέρω και με λίγη τύχη τα κατάφερα.
Μ:Τι να την κάνεις εσύ την τύχη?Δεν τη χρειάζεσαι.Ο καθένας μπορεί να καταλάβει πόσο έξυπνη είσαι!
Ν:Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Θα τα λάβω σοβαρά υπόψιν μου.
Λ:Μάνο η Εύα τι κάνει?
Μ:Καλά είναι Λουκά.
Λ:Πως και δεν την έφερες σήμερα?
Μ:Δεν είχε όρεξη αλλά γι’αυτήν θα μιλάμε τώρα?
Λ:Και για τι θες να μιλήσουμε?
Μ:Ας μας μιλήσει λίγο η Νόρα για τον εαυτό της.
Λ:Η Νόρα μας μίλησε για τον εαυτό της αλλά μάλλον δεν πρόσεχες Μάνο μου.
Μ:Φυσικά και πρόσεχα αλλά θα ήθελα να μάθω κι άλλα γι’αυτήν.
Λ:Τι άλλα Μάνο μου?Είπε ότι χρειάζεται να ξέρεις.
Μ:Θα μ’αφήσεις επιτέλους να τη ρωτήσω ό,τι θέλω ή θα συνεχίσεις να με διακόπτεις?
Λ:Συγγνώμη δεν κατάλαβα ότι σε διέκοψα.Παρακαλώ ρώτα αυτό που θες να μάθεις.
Μ:Ευχαριστώ που μου έδωσες την άδεια!Νόρα μου από πού είσαι?
Ν:Από Μονεμβασιά.
Μ:Πολύ ωραία περιοχή.Έχω πάει μια φορά και μου άρεσε πάρα πολύ.
Ν:Χαίρομαι που σου άρεσε.
Συνεχίζουν να συζητάνε ώσπου κάποια στιγμή η Νόρα και η Δάφνη πάνε στην τουαλέτα και ο Λουκάς με τον Μάνο μένουν μόνοι στο τραπέζι.
Μ:Καλά τι έπαθες και άρχισες να πετάς ένα σωρό βλακείες και καρφιά πριν λίγο?
Λ:Εγώ τι έπαθα ή εσύ Μάνο?
Μ:Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς.
Λ:Την έπεφτες στη Νόρα Μάνο.
Μ:Καλά σε χτύπησε το κρασί στο κεφάλι και λες ότι σου κατέβει?
Λ:Μάνο μην πας να με βγάλεις τρελό.Σε έβλεπα πως την κοιτούσες όλο το βράδυ.
Μ:Και εσένα τι σε νοιάζει ρε?Ο κηδεμόνας της είσαι ή μήπως τη γουστάρεις?
Λ
Ο Λουκάς στην αρχή διστάζει να απαντήσει)Όχι βέβαια, απλώς δεν θέλω να την κοροϊδέψεις ή να την πληγώσεις.Είναι άμαθη σ’αυτά και δεν θέλω να της συμβεί κάτι τέτοιο.
Μ:Μπα, και πως είσαι σίγουρος ότι θα την πληγώσω?
Λ:Άρα το παραδέχεσαι ότι σου αρέσει.
Μ:Υποθετικά μιλάμε παιδί μου!
Λ:Δεν είμαι και τόσο σίγουρος γι’αυτό.
Μ:Έλα, άσε τις χαζομάρες τώρα.
Λ:Μάνο ένα θα σου πω:μακρυά από τη Νόρα.
Μ:Γιατί τέτοια πρεμούρα?Μήπως είσαι όντως τσιμπημένος μαζί της?
Λ:Μάνο άσε τις υπεκφυγές.Με τη Νόρα είμαστε απλά φίλοι, τίποτα παραπάνω.Έχε στο νου σου αυτά που σου είπα.
Την ίδια ώρα στην τουαλέτα…
Η Νόρα βάζει κραγιόν.
Δ:Να σε ρωτήσω κάτι Νόρα?
Ν:Ναι φυσικά, ό,τι θες.
Δ:Μπορρεί να φανώ λίγο αδιάκριτη…Τρέχει κάτι ανάμεσα σε σένα και το Λουκά?
Ν:Μα καλά, πως σου πέρασε κάτι τέτοιο από το μυαλό?
Δ:Δηλαδή δεν συμβαίνει τίποτα?
Ν:Όχι βέβαια.Είμαστε μόνο φίλοι.Αλλά γιατί ρωτάς?
Δ:Απλά από περιέργεια.Μόνο που σας είδα πως κοιτιόσασταν όλο το βράδυ και συμπέρανα ότι είστε ερωτευμένοι.
Ν:Ερωτευμένοι?
Δ:Ναι, έτσι μου φάνηκε αλλά μάλλον έκανα λάθος.
Ν:Καλά δεν πειράζει.Εμένα όμως μου πέρασε από το μυαλό η ιδέα ότι κάτι παίζει με σένα και το Λουκά.
Δ:Με μένα και το Λουκά?
Ν:Ναι γιατί σου φαίνεται τόσο παράξενο?
Δ:Επειδή πρώτη φορά τον γνωρίζω και ομολογώ ότι δεν τον βλέπω έτσι σε καμία περίπτωση.Άλλωστε έχω σοβαρή σχέση εδώ και καιρό
Ν:Έχεις σοβαρή σχέση?
Δ:Ναι εδώ και καιρό.
Ν:Και που τον γνώρισες?Στην Αμερική?
Δ:Ναι.Βέβαια είναι Έλληνας αλλά σπούδαζε ιατρική εκεί.
Ν:Και τώρα που είναι?
Δ:Τώρα γύρισε στην Ελλάδα μαζί μου.
Ν:Να κανονίσουμε να μας τον γνωρίσεις κάποια μέρα.
Δ:Βαίβαια.Τι λες να βγούμε για καφέ αύριο?Εσύ,εγώ,ο Λουκάς και ο Νικόλας.
Ν:Πολύ καλή ιδέα.Θα το προτείνουμε και στο Λουκά και αν συμφωνεί δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Όταν η Νόρα έμαθε πως η Δάφνη είχε σοβαρό δεσμό με κάποιον και δεν ενδιαφερόταν για το Λουκά ένιωσε ανακούφιση αλλά δεν ήξερε ακόμα γιατί.Όταν ανέβηκαν πάνω…
Λ:Μάνο, όπως είπαμε εμείς.
Μ:Άσε μας ρε Λουκά.
Ο Λουκάς του ρίχνει ένα αυστηρό βλέμα αλλά δεν προλαβαίνει να μιλήσει καθώς έρχονται τα κορίτσια.
Ν:Τι λέγατε?
Λ:Τίποτα το σοβαρό.
Ν:Λουκά λέγαμε με την Δάφνη αύριο να πάμε για καφέ, να μας γνωρίσει και το Νικόλα.
Λ:Ποιος είναι ο Νικόλας?
Ν:Ο Νικόλας Λουκά μου, είναι το αγόρι της Δάφνης.
Λ:Δεν ήξερα ότι έχεις αγόρι Δάφνη.
Δ:Δεν θεώρησα πως έπρεπε να σας το πω.
Ν:Δεν ήταν κάτι που ενδιέφερε το Λουκά ή εμένα έτσι κι αλλιώς.
Σε λίγη ώρα έφυγαν από την ταβέρνα και μετά από λίγα λεπτά έφτασαν στο σπίτι της Νόρας.
Ν:Καληνύχτα Λουκά, τα λέμε αύριο.
Λ:Καληνύχτα Νοράκι.
Η Νόρα δίνει ένα φιλί στο Λουκά για καληνύχτα.Παρόλο που ήταν ένα φιλικό φιλί, και οι δύο ένιωσαν πολύ περίεργα…Γιατί άραγε?...
ΤΕΛΟΣ ΠΕΜΠΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ